جامعۀ متکثر دو راه بیشتر پیش رو ندارد: ۱. انتخاب فرقهگرایی که نتیجۀ آن خشونت مذهبی است؛ ۲. سکولاریسم که نتیجۀ آن خصوصی شدن دین است. در این میان، امام موسی صدر دوگانۀ جدیدی مطرح میکند که در آن دینورزی هست، اما فرقهگرایی نیست و دموکراسی هست، اما سکولاریسم نیست. این دموکراسی غیرسکولار امروز دموکراسی انجمنی یا دموکراتی توافقی نامبردار است. در این نظریه دینورزی هست، اما حکومت دینی نیست؛ نظام دموکراتیک هست، اما دموکراسی اکثریت نیست؛ بلکه سهمیهای است.
دکتر داوود فیرحی، متولد زنجان و پژوهشگر علوم سیاسی و اندیشه سیاسی اسلام بود.
او درس حوزه را تا سطح خارج دنبال کرده و وارد رشته علوم سیاسی از مقطع لیسانس در دانشگاه تهران شده و مدرک دکترای این رشته را دریافت کرده بود. فیرحی از سال ۱۳۷۸ استاد همین رشته در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران و عضو هیئت علمی این گروه بود.
رساله کارشناسی ارشد او با عنوان «اندیشه سیاسی شیعه در دوره قاجاریه» بود که در آن به اندیشه سیاسی فقیهان مشهور شیعه دوره قاجار و مکاتب مهم فقهی-سیاسیای که در دوره قاجاریه بسط یافته و در تحولاتی چون نهضت مشروطه و انقلاب اسلامی تاثیرگذار بودند پرداختهاست. رسالهٔ دکترای او هم «دانش، قدرت و مشروعیت در اسلام» نام داشت که با الهام از روششناسی فوکو و هرمنوتیک گادامر تنظیم شده است.
داوود فیرحی مولف ۸ کتاب و حدود ۵۰ مقاله منتشر شده در مجلات و کنفرانسهای علمی در حیطه اندیشه سیاسی اسلام بود.
دکتر فیرحی، ۲۱ آبان ۱۳۹۹ در اثر بیماری چشم از این جهان فروبست.