مواجهۀ امام موسی صدر با سیاست، مواجهۀ فیلسوف یا نظریهپرداز سیاسی نبود. او سیاست را زندگی میکرد و در مقام رهبر ناچار بود دائماً تراز عمل سیاسی را با مجموعهای از ارزشهای سیاسی که به آنها باور داشت، تنظیم کند. او این فرصت را نداشت تا نظریهپردازانه به مسائل سیاسی فکر کند. او رهبر مؤسس بود؛ به این معنا که توانست با زندگی متفاوت سیاسیاش شیوۀ زیست سیاسی اجتماعی جدیدی را تأسیس کند؛ منتها این تأسیس در مقام تجربه و عمل بود، نه در مقام نظر.
خلاصه درسگفتارمحمد مهدی مجاهدی استاد اندیشه سیاسی مقایسهای و عضو هیات علمی دانشگاه علوم و تحقیقات و استاد مدعو دانشگاه شهید بهشتی است.
او در دانشگاههای کیمبریج و آمستردام و لیدن و در آکادمی علوم هلند و دانشگاه برلین استاد مهمان و محقق ارشد بوده و صاحب تالیفات متعددی است که به صورت مستقل یا با همکاری سایر پژوهشگران به رشته تحریر درآمده است.