صدر دین

صدر دین مشتمل بر شش  بخشِ زندگی‌نامه، یادداشت‌ها، گفت‌وگو‌ها، خاطره ها، گاهشمار و اسناد است. در بخش یادداشت‌ها اندیشه و سیره آیت الله صدر، تأثیرات وی بر امام موسی صدر و موضوع حمایت از فداییان اسلام آمده است.

مصاحبه‌هایی با دکتر علی اکبر صادقی، سید علی صدر، آیت الله رمضانی، دکتر صادق طباطبایی و دکتر کاظم صدر و سخنان
آیت الله سلطانی طباطبایی، آیت الله محمدعلی ابطحی و استاد علی دوانی نیز از مطالب بخش گفت‌وگو‌های این کتاب است. روایت آیت الله سید رضا صدر از دوران بیماری و روزهای آخر حیات پدر، اجازات اجتهاد و نقل حدیث آیت‌الله صدر و برخی نامه‌ها و تغریض‌های ایشان در بخش پیوست آمده است.

در مقدمه مؤلف آمده است: «آیت الله العظمی صدر این هنر و توانمندی را داشت که در ضعیف‌ترین روز‌ها، سخت‌ترین بحران‌های اجتماعی، سیاسی و امنیتی را از طریق مدارا با دشمن، بدون آنکه حتی سر سوزنی از اصول و ارزش‌ها عدول کند، در بالا‌ترین سطح از مناعت طبع و عزت نفس، مدیریت کند. ­در دوران فشار رضاخان، از بین سه حوزه علمیۀ اصلی ایران، یعنی حوزه‌های علمیه قم، اصفهان و مشهد، دو حوزه آخر به ترتیب با درگذشت ناگهانی آیت‌الله حاج آقا نورالله اصفهانی و نیز وقوع فاجعۀ مسجد گوهرشاد، عملاً به تعطیلی گرائید.

حوزه علمیۀ قم اما به رغم محوریت و تمرکز همۀ فشارهای امنیتی رضاخان بر آن، به یمن صبر، تحمل، مدارا، اعتدال و هوشمندی شخص آیت‌الله العظمی صدر، نه تنها سرپا باقی و از گزند حوادث مصون ماند، بلکه تا حدودی با بازسازی و توسعۀ مدارس دارالشفاء و فیضیه گسترش نیز پیدا کرد. آیا این نوع هنر و توانمندی در مدیریت، مورد نیاز بحران‌های داخلی و خارجی کشور ما نیست؟»