حسد

آیت‌الله سید رضا صدر در مقدمه کتاب نوشته است:

«کتاب‌هایی که در اخلاق بحث می‌کنند، باید به گونه‌ای باشند که خواننده را به صفات خوب بخوانند و صفات بد را از وی برانند و او را برانگیزاند که خود را به آن صفتِ نیک بیاراید و این صفت زشت را از خویش بزداید.

در آغاز جلد یکم، کتاب استقامت، نوشته شد که چند سالی است در شب‌های پنجشنبه، گروهی از آقایان فضلای حوزه علمیه قم به خانه‌ای می‌آیند و کسی در مباحث اخلاقی و اجتماعی سخن می‌گوید و قطعاتی از این دو مکتب بزرگ اسلامی را بیان می‌دارد؛ سپس آنچه از آن‌ها به خاطرش مانده است و یا مطلب دیگری که پس از آن به نظرش می‌رسد، می‌نویسد.

موضوع سخن در جلد نخست، یکی از برجسته‌ترین صفات پسندیده یعنی استقامت بود که هم خودش از صفات نیک به شمار می‌رود و هم راه دارا شدن بیشتر به صفات نیک و کمالات روحی و افتخارات فردی و اجتماعی در دو جهان بود.

پس از آن که سخن در استقامت پایان یافت، به خاطر رسید که موضوع بحث دوم، یکی از نکوهیده‌ترین صفت‌ها یعنی حسد قرار داده شود که هم خود بسیار بسیار نکوهیده است و هم ریشه بسیاری از صفات پلید می‌باشد.

بنابراین، موضوع سخن در جلد دوم، درست نقطه مقابل موضوع سخن در جلد یکم است. این از پسندیده‌ترین صفت‌هاست و آن از ناپسندترین آن‌ها.

در جلد یکم از ستایش آن صفت و ترغیب به آراسته شدن به آن سخن رفت، و در جلد دوم از نکوهش این صفت و پیراسته شدن از آن، سخن می‌رود.

استقامت برای اصلاح دنیا و آخرتِ فرد و جامعه سودمند، و نزد خرد و همه ادیان، پسندیده و محبوب است، ولی حسد جز فساد دنیا و آخرت ثمری ندارد و نزد خرد و همه ادیان، ناپسند و منفور است. بدبختانه باید اقرار کنیم، هم‌چنان که استقامت در میان ما مسلمانان بسیار کم یافت می‌شود، حسد در میان ما فراوان است.»

عناوین سرفصل‌های کتاب

سرفصل‌هایی که در این کتاب به آن پرداخته شده بدین شرح است: قرآن و حسد، حسد بر مردگان، قران از حسد نکوهش می‌کند، قرآن پاکیزگان از حسد را می‌ستاید، راه نجات از گزند حسود در نظر قرآن، نشانه‌های حسود، ریشه‌های حسد، عواملی که در رشد حشد موثرند، زیان‌های حسود، توارث حسد، بهداشت از حسد، درمان حسد، نبرد با فساد حسد نیست.