بانوی کربلا

آیت‌الله سید رضا صدر در مقدمه کتاب نوشته است:

«در سال ۳۱ شمسی به کشورهای عربی مسافرت کردم و در روز یازدهم محرم سال ۷۱ یکی از دوستان لبنانی این کتاب را به من عنایت کرد.

پس از مطالعه، آن را بسیار شایسته و شیوا یافتم و به مضمون:

خوش‌تر آن باشد که ذکر دلبران       گفته آید در حدیث دیگران

تصمیم به ترجمه آن گرفتم و در همان لبنان ترجمه‌اش را پایان دادم و از برکات وجود مقدس زینب در آن دیار، از خطراتی بزرگ مصون ماندم.

پس از مراجعت به ایران، یکی دوبار در آن تجدید نظر کرده، اینک تقدیم خوانندگان عزیز می‌شود.

نویسنده کتاب

نویسنده کتاب، بانو دکتر عائشه بنت‌الشاطی، از نویسندگان درجه اول عرب و فرزند یکی از روحانیان مصر است. نویسنده هرچند اطلاعات بسیار عمیقی نداشته و اشتباهات تاریخی نیز دارد، که بعضی از آن‌ها در پاورقی اشاره شده، ولی حقایق تاریخی را با قلمی بسیار شیرین و سبکی دل‌پذیر بیان‌ می‌کند. به نظر اینجانب، هیچ یک از آن‌ها، در شیرینی عبارت و زیبایی سبک، مانند کتاب بانوی کربلا نیست.

روش ترجمه

در ترجمه، من طرف‌دار روشی هستم که امروز به نام «ترجمه محدود» نامیده می‌شود؛ زیرا روشی را که به نام «ترجمه آزاد» می‌نامند، به نظر من، ترجمه‌اش نمی‌توان نامید و در این جا بحثی است مفصل که به‌واسطه اختصار، از ذکر آن خودداری می‌شود.

لذا، تا حد امکان، کوشش کرده‌ام که ترجمه من محدود باشد و در عین حال رنگ زبان فارسی محفوظ بماند. در جایی که مناسب بوده نیز، توضیحاتی در پاورقی داده شده است.»

برخی از عناوین مطرح شده در این کتاب عبارتند از: کودکی اندوهناک، هجرت، کاروان اسیر، در پیِ خون‌خواهی، ندای جاوید.