۱۳۴۸ شمسی – ۱۹۶۹ میلادی
اول خرداد: به ریاست مجلس اعلای شیعیان برگزیده شد. او مذاهب اسلامی را به یکپارچهسازی شعایر دینی دعوت کرد و دربارۀ خطر فزایندۀ صهیونیسم هشدار داد و بر حمایت خود از مقاومت فلسطین به‌منظور آزادسازی سرزمین‌های اشغالی تأکید کرد.
۸ خرداد: اعلام کرد که فرقه‌های متعدد در لبنان پنجره‌هایی تمدنی به سوی دنیاست.
۳۱ مرداد: بیانیه‌ای خطاب به مسلمانان و مسیحیان در محکومیت به آتش کشیدنِ مسجدالأقصی صادر کرد. صهیونیست‌ها این مسجد را به آتش کشیده بودند.
۹ مهر: در نامه‌ای تاریخی خطاب به شیخ حسن خالد، مفتی اهل‌سنت لبنان، او را به یکپارچهسازی نیروها و رشد دادن شایستگی‌ها دعوت کرد و پیشنهاد داد که تلاش برای وحدتِ شعایرِ عبادی اسلامی آغاز شود، زیرا این کار، زمینۀ دستیابی به هدفی برتر یعنی وحدت در فقه و نیز اقدامات مشترک و موضع واحد در قبال مسائل همۀ مسلمانان و خصوصاً مسلمانان لبنان است. نامۀ امام صدر دربردارندۀ پیشنهادی روشن دربارۀ استفاده از ابزار علمی برای رؤیت هلال ماه بود تا به این صورت تعیینِ دقیقِ روز عید امکان‌پذیر باشد.
۹ بهمن: همه را به دفاع از جنوب در برابر تجاوزهای اسرائیل فراخواند و خواستار مسلح کردن شهروندان و آموزش دفاعی آنان و تصویب قانون خدمت سربازی اجباری و نیز اجرای طرح‌های توسعه‌ای شد، و از مردم خواست که در روستاهای خود بمانند.
۱۶ اسفند: به عضویت دائم شورای مجمع پژوهش‌های اسلامیِ قاهره انتخاب شد.
۲۰ اسفند، با جمال عبدالناصر، رئیس‌جمهور مصر، دیدار کرد. در این دیدارِ سه ساعته، دربارۀ مسائلِ وقت جهان عرب و جهان اسلام و تحکیم وحدت اسلامی و عربی به‌منظور یکپارچهسازی تلاش‌ها برای مقابله با دشمن صهیونیستی و آزادسازی فلسطین و تحکیم وحدت لبنان و اهتمام به ساماندهی روابط میان لبنان و مقاومت فلسطین گفت‌وگو شد. بنابر نقل روزنامه‌های مصر، عبدالناصر امام صدر را تا خودرو بدرقه کرد و از او خواست که دیدار خود را از مصر به مدت یک هفته تمدید کند.