فاطمه صدر، همسر شهید آیت الله سید محمدباقر صدر در گفتوگوهایی با گروه تاریخ شفاهی موسسه امام موسی صدر، خاطراتی را درباره خواهر شهید صدر، بانو بنتالهدی بیان کرده است.
بخشهایی از این خاطره را به مناسبت ۱۹ فروردین، سالروز شهادت این دو عالم مبارز، آیت الله صدر و بنت الهدی صدر در ادامه میخوانید. یادآور میشود کتاب خاطرات بانو فاطمه صدر که در گروه تاریخ شفاهی موسسه امام موسی صدر تولید و تدوین شده به زودی وارد مرحله چاپ و نشر می شود.
پشتیبانی شهید صدر از فعالیتهای اجتماعی خواهرش
موافق بود با کارهایش. خیلی با هم دوست بودند، رفیق بودند. اگر یک روز شهید صدر دیر میکرد خواهرش خیلی نگران میشد. بنت الهدی نزد برادر درس میخواند و سؤال میکرد، خارج از خانه از هیچ کس تعلیم ندیده بود. مطالعه میکرد، سؤال میکرد، مسئله مطرح میکرد و برادرش نیز جواب صحیح به او میداد. در شش سالگی مادرش او را پیش مُلایی فرستاده بود که به دخترهای همسنش قرآن یاد میداد. ملا تنور را روشن میکند که نان بپزد، بنت الهدی از این آتشِ تنور میترسد و دیگر نمیرود. برای همین در خانه درس خواند، پیش مادرش و برادرهایش.
دیدار نویسنده مشهور مصری با بنت الهدی
خانم عایشه بنت الشاطی *، در یکی از سفرهای فرهنگیاش که آمده بود فرهنگ عراق را ببیند دربارهٔ خانمهای میپرسد و اسم بنت الهدی را شنیده بود. ما چند خانم نویسنده خوبِ عراقی داشتیم که یکیشان بنت الهدی بود. خانم بنت الشاطی گفته بود من میخواهم او را ببینم. آمد و دیداری با بنت الهدی داشت. پرسیده بود که شما از کدام دانشگاه فارغ التحصیل شدید؟ تخرﱡجَکم من اَﻱﱢ جاﻤﻌﺔ؟ بنت الهدی هم گفته بود من اصلا مدرسه نرفتم. در همین خانه، مادرم و برادرهایم درسم دادهاند.
وکالت شرعی از شهید صدر
بنت الهدی وکالت شرعی از شهید صدر هم داشت. وقتی مکه میرفت، وکالت داشت و به مقلدین مراجع دیگر هم طبق فتوای خودشان جواب میداد. به مقلدین آقای خویی و آقای سیستانی هم جواب میداد. درواقع مسئله هر سه مرجع را جواب میداد. هم رساله آقای سیستانی، هم رساله آقای خویی، هم رساله شهید صدر. به کسی نمیگفت تو بیا از این مرجع تقلید کن و جواب جابجا بدهد. میگفت هر کس یقین کرده که یک کدامشان اعلم است، با همان باشد، من نظر کسی را این ور یا آن ور نمیکنم.
***********
* دکتر عایشه بنت الشاطی، نویسنده مصری و نامدار عرب و صاحب کتاب «بطله کربلا: زینب بنت الزهراء» است که بارها با عنوان های مختلف به فارسی ترجمه شده است. آیت الله سید رضا صدر یکی از مترجمین این کتاب است که آن را با عنوان «بانوی کربلا حضرت زینب علیه السلام» در سال ۱۳۳۶ از عربی به فارسی برگرداند.