اخبار عمومی
گفت و گو با حبیب احمدزاده به بهانه ارسال نامه به پاپ
امام موسی صدر روش عملی رسیدن به صلح را نشان داده که باید آن را معرفی کرد
حبیب احمدزاده، نویسنده و مستندساز، روز گذشته نامه ای خطاب به پاپ منتشر کرده است. در این نامه که به مناسبت سفر وی به لبنان نوشته شده است، احمدزاده با نام بردن از امام موسی صدر به عنوان نمونه عملی تلاش برای حل بحران در لبنان، از پاپ درخواست کرده است، در مقام رهبری جهانی، برای دستیابی به صلح و معرفی چهره حقیقی ادیان تلاش کند.
به این مناسبت گفت و گویی کوتاهی با این نویسنده داشتیم که در ادامه می خوانید:
درباره نامهای که به پاپ نوشتید و امروز منتشر شده انگیزه اصلی نوشتن این نامه و علت اینکه در متن نامه به امام موسی صدر اشاره شده است، چیست؟
حبیب احمدزاده: وقتی انسان الگوهای واقعی و عملی در جهان دارد و یک راه رفته که به نتیجه رسیده است را می شناسد، بهتر است که آن را به عنوان قدمهای اولیه به دیگران پیشنهاد کند. یعنی اگه این راهی بود که نبود که ۶۰،۷۰ سال پیش امام نکرده بودند خوب شاید برای همه راه بسیار دشواری حساب می آمد. مورد امام موسی صدر به عنوان نمونه داخلی در لبنان به پاپ پیشنهاد شد که ایشان که در جایگاه جهانی هستند، بین مذاهب در جهان شاید بتوانند این کار را ادامه بدهند.
فکر میکنید که همچنان مدل امام موسی صدر چه در خود لبنان، با همه تغییراتی که در این سالها اتفاق افتاده و چه در منطقه همچنان جوابگوست؟
حبیب احمدزاده: از نظر من مانند این است که بپرسیم آیا همچنان می شود از راه پیامبران استفاده کرد یا خیر؟ روش امام موسی صدر ادامه راه پیامبران در دنیای فعلی است. سوال خیلی خوبی که مطرح می شود این است که ما نباید فکر کنیم که پیغمبر و امامان در گذشته چه میکردند، باید فکر کنیم که اگر امروز بودند چه میکردند؟ این سوال مهم و درست امروز است، با توجه به مقتضیات زمان.
پیامبران وظیفهای که به همه گردن همه ما گذاشتند و فراموش کرده ایم این است که حکیمانه درصدد وصل همه به جریان خدایی باشیم. و این فارغ از نگاه دین و مسلک است. این راهی است که امام موسی صدر در لبنان رفت و حتی مقاومت امروز لبنان هم با تمام نگاه انسانی که ما از امام داریم در ادامه شیوه ایشان است که شما باید قربانی مقتدر باشید. نگذارید شما را قربانی مقتول و مغلوب نشان بدهند. با اینکه تمام جهان در دست سلطهگران است ولی شیوه ایشان این بوده که که کم کم قربانی بودن هم باید حذف شود و انسانی برابر با دیگران باشیم. و این شیوه ایشان را من خیلی میپسندم.
علت اینکه به ذهنتان رسید به پاپ این نامه را بنویسید را هم توضیح می دهید؟
حبیب احمدزاده: من فکر میکنم ما در طول۱۴۰۰ سال حضور دینمان حرکت های انسانی داریم که به گوش دیگران نرسیده است که می توانیم آنها مطرح کنیم. در این زمینه ما کم کاری کردیم در معرفی راههای انسانی که به نظر من به بسیاری از جهانیان می تواند کمک کند. این نامه ناگهانی نبوده، من در طول سال در موارد و موضوعات مختلف با افراد بسیاری خارج از ایران ارتباط برقرار کرده ام و نتایج بسیاری هم گرفته ام که علت آن را اعتماد به نفس دینی که دارم می دانم. فکر میکنم حرف ما و تفکر انسانی ما که ما را از امثال داعش متمایز می کند، به راحتی می تواند کل جهانیان را جذب کند. متاسفانه ما زبان دنیا را بلد نیستیم. جهان را نمیشناسیم و این ضعف تبدیل به گورستان آرزوهای ما برای ارتباط با دیگران حتی فرزندانمان شده است.
از همین صحبت شما استفاده کنم برای این پرسش که به نظرتان امام موسی صدر چطور این زبان صحبت با همه افراد عقاید گروهها را پیدا کرده بود؟
حبیب احمدزاده: اولین چیز نیت ایشان است که همان نیت پیامبران است. پیامبران آمدند که انسان ها را به همدیگر وصل کنند. دوم اینکه ایشان اهل جسارت بود. در حوزه ننشست تا جهان خود به خود درست شود. ایشان می دانست که به جای شکایت از تاریکی باید شمع روشن کند و خود شروع به این کار کرد. و این شمع ها امروز به ما رسیده و ما هر کدام باید یک شمع از ایشان بگیریم تا به خورشید تبدیل شود.