سال ۱۹۷۵ میلادی رژیم اسرائیل به لبنان حمله میکند. لبنان شهید میدهد؛ زن و کودک و غیرنظامی.
امام صدر به دیدار مردم مصیبتزده میشتابد و میگوید:
«شبی که این حادثه فجیع رخ داد، شب عید غدیر خم بود، شب هجدهم ذیحجه؛ یعنی شبی که شما امام علی و امام حسین و اهل بیت علیهمالسلام را یاد میکنید. من به شما اطمینان میدهم که این حادثه دردناک و این موضعی که شما نشان دادید، همان موضعی است که امام علی و امام حسین علیهماالسلام داشتند و همان موضعی است که تاریخ از ما در این منطقه و در این سرزمین گرانقدر سراغ دارد.»
و در ادامه میگوید:«ما با چنگ و دندان دفاع میکنیم. ما انسانهای شرافتمندی هستیم و به این سرزمین و کرامت خویش ایمان داریم. ما از دشمن نمیترسیم.
…در برابر شهدا با فروتنی میایستیم و به آنان میبالیم. …من به شما اطمینان میدهم که اینان پیشگامان عزت این منطقهاند.
…ما برای خود ناراحتیم، اگر با خواری زندگی کنیم. وگرنه، آنان عزتمندانه مردند و برای ما نیز عزت آفریدند».
ما، در موسسه امام موسی صدر، بیش از شهیدان و سرداران و دانشمندانِ ملی و سرافراز، دوستی نازنین را نیز از دست دادیم: شهید نجمه شمسبخش.
خواستیم برای او و دیگر شهیدان سرافراز چیزی بنویسیم.
بهتر از جملات بالا کلمه در بساط نداشتیم.
ای شهیدانِ راه کرامت و شرف
و ای خواهر عزیز، شهید نجمهی شمسبخش
در برابر شما با فروتنی میایستیم و به شما میبالیم.
باشد که این راه برای ما نیز باز باشد و در روزِ مقدسِ آزادی و به زودی، دیداری تازه کنیم.
عهد و بیعتی که در شب غدیر با خون بستید، مبارکتان باد.
موسسه امام موسی صدر