یادداشتی از فخرالسادات محتشمیپور، فعال حوزه زنان
شنیدن خبر درگذشت بانو پروین خلیلی برایم خیلی تأثربرانگیز بود؛ چون من هم مانند خانواده و علاقهمندان امام موسی صدر بازگشت این بزرگمرد محبوب دلهای مردم لبنان را انتظار می کشیدم و امید و آرزوی وصل پروین خانم و آقا موسی را داشتم.
آشنایی من با این بانوی مومن و متقی از طریق دختر بزرگشان حورا خانم بود و همچنین در برخی سفرهایم به لبنان (به بهانه تحصیل) در منزل ملیحه خانم دختر کوچکشان توفیق دیدار حاصل می شد و از آن پس آنچه با شنیدن نام پروین خانم در ذهنم تصویر میشد، آرامش بود و متانت و صبوری و تسلیم محض در برابر مقدرات الهی.
باید اذعان کنم شناخت بیشترم از ایشان به دنبال مراودات با دختران ارجمندشان است که تربیت عالی پدر و بیشتر از آن مادر را در رفتار و گفتار و سبک زندگی این عزیزان به عینه میدیدم و لذت میبردم. ضرورت شناختن و شناساندن سبک زندگی این بانو در تربیت فرزندان، نیاز امروز و فردای جوامع ماست.
زندگی بانوی صبر و انتظار در جهان معاصر پس از ربوده شدن همسر بزرگوارش به خوبی در نامهای که اخیرا به قلم ملیحه خانم نگاشته و منتشر شد، تصویر شده است. روحش شاد و صبر بازماندگانش در محضر باری تعالی ماجور باد.