اقدامات و حمایتهای امام موسی صدر از نیروهای انقلابی و عدم همراهی او با سیاستهای رژیم شاه در لبنان منجر به تصمیم سفارت ایران در بیروت بر عدم تمدید پاسپورت ایرانی و لغو تابعیت ایرانی او شد.
حمید قزوینی، نویسنده و پژوهشگر تاریخ شفاهی در یادداشتی که به مناسبت قرار گرفتن در روزهای پیروزی انقلاب و مرور وقایع مربوط به آن سالها نوشته، به موضوع لغو تابعیت ایرانی امام موسی صدر در سال ۱۳۵۶ شمسی پرداخته است.
قزوینی در این یادداشت با طرح چند سوال، مسئله را چنین عنوان میکند: «پرسش اصلی این است که امام موسی صدر از نظر دستگاه دیپلماسی و ساواک شاه، مرتکب چه خطایی شده بود که آنها را به چنین واکنشی واداشت؟ اساساً رژیم شاه در لبنان و خاورمیانه عربی چه سیاستی را دنبال میکرد که امام موسی صدر با آن همراهی نداشت؟ آیا حمایت از مبارزان فراری یا برگزاری بزرگداشت دکتر شریعتی و مواردی از این دست در چنین تصمیمی تأثیر داشت؟»
او همچنین مینویسد: «قرائن مختلف حاکی از آن است که منصور قَدر سفیر وقت ایران در لبنان که از مقامات ارشد ساواک هم بود، از مدتها قبل با افزایش فشارها به امام موسی صدر، کوشش میکرد رهبر شیعیان لبنان را وادار به تمکین از سیاستها و راهبردهای ایران کند و چون در دستیابی به این هدف ناکام ماند، در صدد برآمد ضربهای کاری به او وارد کند.»
پژوهشگر گروه تاریخ شفاهی موسسه امام موسی صدر در ادامه با استناد به بیانیه مجلس اعلای شیعیان لبنان، خاطرات مرحوم دکتر صادق طباطبایی و شهید مصطفی چمران این موضوع را بیشتر شرح میدهد.
متن کامل یادداشت را از لینک زیر بخوانید.